Wkrótce.

pomysł ✓
miejsce do pisania ✓
może powoli, ale się uda. mam nadzieję. 
marzy mi się opowiadanie, nie siatkarskie ani piłkarskie, ale również związane ze sportem. 
na razie nie chcę zdradzać kto z kim, gdzie i po co. 
niech to pozostanie tajemnicą. 
zapraszam do czytania i czekania :D


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział 1.

   Klingenthal, 21 listopada 2014r.  W jej pokoju rozległo się głośne pukanie. O nie. Nie ma zamiaru wstawać. Przez bankiet powitalny, zorganizowany na jej cześć przez kolegów z pracy z okazji jej powrotu, poszła spać dopiero po trzeciej. W dodatku ten cholerny ból głowy, spowodowany "syndromem dnia wczorajszego". Obróciła się na drugi bok i otworzyła jedno oko. Spojrzała na zegarek. 6:45. Na pewno NIE!, pomyślała. Złapała poduszkę, leżącą obok i położyła ją sobie na głowie, chcąc odciąć się od świata i ponownie zasnąć. Nagle stukanie ustało. Odetchnęła. Poszli sobie, stwierdziła. Ściągnęła poduszkę z głowy i ucieszyła się spokojem, kiedy do pokoju ktoś wszedł. - Wstawaj!- zawołał i podszedł do jej łóżka. - Piotrek, czy ty wiesz, która jest godzina?- zapytała z wciąż zamkniętymi oczami. - Hehe, wiem. Prawie siódma. Ale se tak pomyślałem, że jak jedziemy trenować, to ty będziesz chciała jechać, hehe, z nami- usiadł obok niej na łóżku. Obróciła się na drugi bok. - Ni
Czytaj więcej

Prolog.

Od zawsze był w moim życiu. Odkąd tylko sięga moja pamięć.  Ale czy to na pewno on?  Czy on jest tym księciem na białym koniu?  Od dawna jej pragnę. Pragnę, by z nią być.  Czuję, że w końcu będziemy razem.  Nie potrafię zrozumieć jednego. Jak inni mężczyźni  mogą  powierzyć cokolwiek tym wstrętnym  istotą,  które nazwano płcią piękną?  Oskubią cię, uciekną i tyle po nich zostanie.  A już, broń Boże, kiedy powierzysz im swoje serce...  Pojawił się, jakby nie wiem co. Wielmożny królewicz,  przed którym należy składać ukłony i całować ziemię, po której stąpa.  Arogancki dupek.  Mam wrażenie, że ją tracę; że wypada mi z rąk  niczym wartościowa, porcelanowa lalka.  A jeśli ją upuszczę, będę tego żałować.    Jest pierwszą kobietą, na której mi zależy;  z którą chciałbym zbudować przyszłość.  Muszę to przemyśleć. Jak mogłabym podjąć tę decyzję od tak?  Może to samolubne, ale tutaj chodzi o moje szczęście.  Dlaczego ona mi to robi? Czy nie
Czytaj więcej

Rozdział 3.

   Klingenthal, 22 listopada 2014r.  Nigdy nie zastanawiałam się nad tym, jak będzie wyglądać moje życie w przyszłości. Mama już od kilku miesięcy truła mi głowę, żebym w końcu sobie kogoś znalazła, ale ja nikogo na razie nie potrzebowałam. Było mi dobrze, tak jak było. Miałam przyjaciół, na których mogłam polegać i nie czułam potrzeby posiadania kogoś bliskiego. Jednak, kiedy stałam tam wtedy przy barierkach, zobaczyłam starsze małżeństwo, które spoglądało sobie w oczy, a po chwili się pocałowali. Wiem, że może było to niegrzeczne, ale przez dłuższy czas przypatrywałam im się. Zapragnęłam mieć kogoś takiego dla siebie. Kogoś, kto pomimo moich wad, pokochałby mnie z całych sił. Rozejrzałam się. Zauważyłam inne pary na trybunach i im również się przyglądałam. Gdy obserwowałam jednego ze skoczków, trzymającego w objęciach swoją dziewczynę, poczułam ukłucie zazdrości. Po raz pierwszy od dawna odczułam brak tej drugiej osoby. Nigdy wcześniej nie pragnęłam tak bardzo znaleźć się w objęcia
Czytaj więcej